سینما یعنی

سینما برام با قرمز جیرانی شروع شد و دیگه نتونستم ولش کنم با عاشقم من...

سینما یعنی مجله فیلم از شماره 292

( با عکس پرستویی توی فیلم عزیزم من کوک نیستم) تا امروز

سینما یعنی دل دیوانه ی ویگن و گریه ی درد آور فروتن توی شب یلدا

سینما یعنی آیدا منصور کامران یعنی نکته اشو گرفتم گفتن آیدا یعنی به قول شاعر آه گفتن کامران

یعنی خنده های منصور قبل از غرق شدن یعنی نفس عمیق فیلم نسل من

سینما یعنی آزادی مخروبه و به من گفت بیا به من گفت بمان به من گفت بخند به من گفت بمیر

آمدم ماندم خندیدم مردم شبهای روشن

سینما یعنی پدر خوانده یعنی چشم های مضطرب آل در رستوران

یعنی براندو و پرتقال ونوه و مرگ پدرخوانده

سینما یعنی رگبار آخر بانی وکلاید

سینما یعنی شمارش دردآور اعدام رقصنده در تاریکی

سینما یعنی بازی های تمام نشدنی خیالباف ها

سینما یعنی آدامس چسباندن براندو در پایان آخرین تانگو در پاریس

سینما یعنی کادر کشیدن اماتورمن و نشئه شدن تراولتا در پالپ فیکشن

سینما یعنی بوسه های فراموش نشدنی سینما در سینما پارادیزو

سینما یعنی تک ضربه های خوف آور پیانو در چشمان باز بسته

سینما یعنی خنده های دیوانه وار نیکلسون در حال تبر زدن در درخشش

سینما یعنی سکوت تمام نشدنی فیلم سکوت برگمان

سینما یعنی چشمان خیس آل ونفسهای آخر دنیرو و پیوند دستهایشان در پایان مخمصه

سینما یعنی عرقگیر براندو در اتوبوسی به نام هوس

سینما یعنی دست روی لب کشیدن بلموندو در از نفس افتاده

سینما یعنی ماشین سواری و از خیابان رد شدن آل کبیر در بوی خوش زن

سینما یعنی خودکشی پولانسکی در شاهکارش مستاجر

سینما یعنی جمله ی ما طمع کردیم و خودکشی بعد از آن در ماه تلخ

سینما یعنی کایزر شوزه و کوین اسپیسی فراموش نشدنی در مظنونین همیشگی

سینما یعنی همه ی عمر دیر رسیدیم گفتن مشایخی در سوته دلان

سینما یعنی ضیافت دو نفره ی قدرت وسید در گوزنها

سینما یعنی صدای فروغی روی چهره ی دردمند راد در تنگنا

سینما یعنی اسلحه ی باردم در جایی برای پیرمردها نیست

سینما یعنی چشم های پاچینو در تمام فیلم هایش

سینما یعنی اصغر فرهادی